Roelof Luinge te gast bij businessclub Zuyderzee Avond met anekdotes

‘Avond met anekdotes’

Dinsdag 21 maart is scheidsrechter Roelof Luinge te gast bij de BC Zuyderzee, de businessclub van sv Huizen. Guus Hiddink bestempelde zijn manier van fluiten ooit als ‘de Roelof Luinge Show’. Dit keer zorgt deze ‘show’ voor een avond vol anekdotes.

Roelof Luinge is een geboren Drent en zal altijd ‘een Drent’ blijven, ook al werkt hij één dag in de week in Amsterdam, op het ‘kantoor van minister Wiebes’. Maar dat loopt op zijn eind, Luinge maakt graag gebruik van een mooie vertrekregeling die deze minister oudere belastingambtenaren aanbiedt.

Talent

Als jong broekie valt Luinge in zijn woonplaats de tweede helft in voor een scheidsrechter die ziek is. Hij zet zijn eerste schreden op het scheidsrechterspad. Het gaat hem goed af, zo goed dat na die tweede helft iemand naar hem toekomt en vraagt: hoe lang fluit je al? ‘Een half uur’, antwoordt Luinge. ‘O’, zegt de man verbaasd, ‘dan heb je talent.’
Hij start met studententeams die na een nacht doorhalen voor de wedstrijd tossen wie er op doel moet. Ook dan al is Luinge wel in voor een biertje en een feestje. Als hij een kampioenswedstrijd fluit, loopt het hele dorp uit en zorgt een draaiorgel voor feest langs de lijn. De tegenstander wil in de rust het draaiorgel het zwijgen opleggen. Luinge wil er niets van weten, feest hoort bij voetbal. Het thuisspelende team wordt onder draaiorgelklanken kampioen. Het levert Luinge later die dag een plek op de platte kar op voor een kampioensrit door het dorp.

Knietje

Eenmaal komt zijn moeder kijken. Hij is zichzelf niet en stuurt twee spelers onterecht van het veld. Het is de laatste keer dat zijn moeder langs de lijn staat. In het begin van zijn carrière is hij mentaal ook nog niet zo stabiel. Tijdens een wedstrijd haalt een ervaren speler het bloed onder zijn nagels vandaan. Hij weet zich niet te beheersen en ineens heeft die speler ‘een knietje’ tegen de edele delen te pakken. De scheidsrechter van dienst is zich van geen kwaad bewust en voert ter verdediging op dat ‘hij niet goed uitkwam met zijn stappen’. Het is wel een leermoment, Luinge beseft dat hij zo geen profscheidsrechter wordt.

Respect

Dat moment komt snel, hij wordt op de B-lijst geplaatst en mag wedstrijden uit de eerste divisie en tweede elftallen fluit. Hij krijgt het spel van ‘geven en nemen’ steeds beter onder de knie. Zo bijt speler Leushuis hem toe dat hij ‘beter onder de koeien in Drenthe had kunnen blijven’. Even later stapt Luinge naar een tegenstander en vraagt hem, terwijl Leushuis meeluistert, of hij die Leushuis zo direct een doodschop wil geven. 
‘Wat hoor ik nou, dat kun je als scheidsrechter toch niet maken?’, zegt Leushuis.
‘Als jij geen respect hebt voor mij, heb ik het ook niet voor jou’, zegt Luinge.

Persoonlijke stijl

Door zijn persoonlijke stijl weet hij respect af te dwingen bij spelers. Hij groeit uit tot een topscheidsrechter in de eredivisie. Maar een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken. Ten tijde van Sport 7 moet de eerste en tweede helft precies starten na het reclameblok. Als Van Gaal na een wedstrijd van de directie van Sport 7 korting krijgt op een abonnement, vraagt Luinge: ‘En ik dan?’
‘Nee, scheidsrechters niet’, krijgt hij te horen. De volgende keer start Luinge de wedstrijd midden in het reclameblok. Niet lang daarna krijgt hij een telefoontje van Sport 7: hij krijgt 50 procent korting op zijn Sport 7-abonnement.

Publiekswissel

Tijdens de bekerwedstrijd Ajax-Feijenoord neemt hij passend afscheid van het betaalde voetbal: met een publiekswissel. Nooit eerder was dit een scheidsrechter te beurt gevallen. Hij fluit nog steeds amateurwedstrijden. ‘Ja, ik ben een liefhebber’, zegt Luinge. 
Of het nu gaat om een wedstrijd in de eerste, tweede, derde of vierde klasse, het maakt hem niet uit. Maar hij is ook een liefhebber van het biertje daarna in de kantine. Ook dan is hij in zijn element; hij heeft altijd wel een anekdote paraat om de lachers op zijn hand te krijgen.

Ben Tekstschrijver
www.bentekstschrijver.nl